Çeşme'ye ikinci gidişimde geçen yıldan bu yana bir yıl içinde olan gelişmeler  hayli ilginçtir. Geziler/Çeşme bölümünden görebileceğiniz gibi; Antik kent kazısından etkilenerek yazdığım öykü için araştırma yaparken bir anda kendimi Evde Şarap yapan  grubun içinde buluvermiştim. Binlerce yıl önce bizim gibi

evde şarap yapan dostlarımıza gönül borcumuzu ödemek amacı ile yapılan kazıya grup olarak maddi destek sağlama düşüncemizi Çeşme Kalesi müdürü ile konuşmaya gittiğimde Çeşme Kalesi'nden yukarıda ve aşağıda gördüğünüz fotografları çektim. Kazı çalışmalarını her ne kadar Ankara Üniversitesinden bir ekip yürütüyor olsa da ekibin başkanlığını kale müdürü Emrullah Karaturgut üstlenmiş bulunmakta.

Kazı masraflarına katkı sağlayacak bu düşüncemiz müdürü çok sevindirdi. Kazı alanının geçen yıl çekilen fotograf ve yazılarının olduğu internet sayfasını destek olmaları için Çeşme'dekiler dahil pekçok sarap üreten firmaya göndermiştim ama düşündüğünüz gibi bir sonuç çıkmadı. Hoca Nasrettin'nin dediği gibi, damdan düşenin halini yine damdan düşer anlar. 2004 döneminin Kazı çalışmaları daha henüz başlamadığından yeni fotograf

çekemeden döndüm. Geçen yıl Çeşmenin Çeşmeleri fotograf çalışması ile uğraştığımdan Alaçatı'da fotograf çekememiştim. Bu yıl bu eksiğimi gidermek üzere vurdum kendimi Alaçatı sokaklarına. Birbirinden ilginç sokaklarında kaybolmanın güzelliğini yaşayabileceğiniz bir belde Alaçatı. Her ne kadar deniz sörfü ile dünyada tanınsa da mimari özelliği ile de belde çok yaygın bir üne sahip. Taş ve ahşap karışımı mimariye sahip ve pek çoğu yardıma muhtaç evlerin sıra sıra dizildiği sokaklarda dolaşırken zaman tünelinde geriye

gitmenizi engelleyen tek şey kaba saba elektrik veya telefon direkleri oluyor. Pek çok fotografı bu yüzden es geçmek zorunda kaldım diyebilirim. Sıra sıra evlerin oluşturduğu daracık sokaklarda güneşi ayarlamak zorunda kaldığınızdan fotograf çekmek için bir tam gününüzü

Alaçatı'ya ayırmanız gerekir. Yakın zamanda evlerin kimisini işyeri kimini konut amaçlı alıp yenileyenlerin uğrak yeri olmuş Alaçatı. Çarşısında sıra sıra butik, lokanta, kafe, bar ve hatıra eşyaları satan dükkanların sıralandığı ve görmek fırsatı bulamadığım ünlü bir köy pazarına sahip Alaçatı'da dolaşırken soluklanacağınız bir hayli mekan da sizi bekliyor. Camiye dönüştürülmüş kilisenin etrafındaki çayevleri ve pastahane ile çarşı içindeki çınar ve karabiber ağacının gölgelediği çaybahçesi bunlardan birkaçı. Akdeniz sıcağının etkisi ve

şehir telaşı tanımamış insanlara özgü bir yavaşlık etrafınızı bir anda sardığında sizi de içine almasına izin verirseniz üzüm pekmezi gibi yavaş yavaş akan zamanın keyfini çıkara çıkara sokaklarında dolaştığınız Alaçatı artık sizin de bir parçanız oluveriyor.

Bana kalırsa Alaçatı; yolunuzun düşmesini beklemeden yolunuzu düşürmeniz gereken yerlerden biri.                       Temmuz 2004